අදර වැහි වහිනවා හදවතින් මවගේ
සෙනේ ගග ගලනවා පියාගේ පපුවේ
ජීවිතය ගෙවනවා ඒ සිහිල් සෙවනේ
ආදරය දැනෙනවා මහමෙරක් වාගේ
-රසුර-
නුඹේ අැස් මගේ ඇස් හා ලංවී
කතාවක් කරන විට
අසරණයි මම බොහොම
නුඹේ මුව මට සොදුරු
සිනාවක් සලන විට
දුක හිතේ මගේ හිතට
ආදරේ සේයාව මගේ ඇසින්
දකීවිදි බයයි සිත
-රසුර-
No comments:
Post a Comment